اختلالات روانی در کودکان سنینپایین تر بسیار بیشتر از آن چیزی است که محققان تصور می کردند اما تعداد زیادی ازاین کودکان کمک هایی را که لازم دارند دریافت نمی کنند.
در این مقاله سعی بر آن است که اینعلائم تا حد زیادی برایتان شرح داده شوند.
کودک دو ساله ی شما بیش از یک ساعتاست که بسیار عصبانی است و اوقات تلخی می کند. اسباب بازی های خود را به اطرافاتاق پرتاب می کند و هر زمان که به او نزدیک می شوید عصبانیتش شدیدتر می شود و حتیاگر شما جرات نزدیک شدن به او را داشته باشید این امکان وجود دارد که شروع بهپرخاش گری کرده و با مشت به شما ضربه بزند.
آیا این ها رفتار طبیعی یک کودکنوپا هستند یا نشانه ای از وجود مشکلاتی برای سلامت او؟
فرزند هفت ساله ی شما نمی خواهد بهمدرسه برود. هر روز گریه می کند و هر روز صبح به سختی از خواب بر می خیزد و پس ازبرخاستن از خواب دوست دارد به جای رفتن به مدرسه فقط بازی کند. شما احساس می کنیدکه او دائما مضطرب است و این اضطراب ممکن است مشکلاتی را برایش به وجود آورد.
اما سوالی که پیش می آید این استکه آیا او فقط کودکی است که مدرسه رفتن را دوست ندارد یا چیزی باعث به وجود آمدن اضطراب دراو شده است؟
اگر در چنین موقعیت هایی قرارگرفته اید و از این که فرزندتان به کمک یک متخصص بهداشت روان نیاز دارد یا خیرمطمئن نیستید، بدانید که تنها نیستید و بسیاری از والدین با چنین مشکلاتی مواجههستند.
یکی از مطالعات اخیر منتشر شدهدراین خصوص نشان داده است که 7.7 میلیون کودک -تقریبا 16.5 درصد از جمعیت کودکانسراسر کشور- حداقل با یک اختلال روانی مواجه هستند.
با این حال، حدود نیمی از اینکودکان هرگز توسط یک متخصص بهداشت روان معاینه نشده و هیچ وقت درمانی را که بداننیاز دارند دریافت نمی کنند.
درباره این سایت